DE ONDERDELEN VAN HET VOORTPLANTINGSSTELSEL

Hieronder zie je het voortplantingsstelsel van de man met een naam erbij van de meest relevante onderdelen van dit voortplantingsorgaan van de man. Het voortplantingsorgaan van de man behoort tot de primaire geslachtskenmerken. Dit betekent dat deze al vanaf de geboorte aanwezig zijn. De teelballen van de man hangen in een huidplooi net iets buiten, of onder het lichaam. In de teelballen delen de cellen zich meiotisch miljoenen keren per dag.  Uit twee meiotische deling ontstaat er uit één zaadcel moedercel  4 zaadcellen met een gehalveerd, gereduceerd, aantal chromosomen. Bij de mens bevat een gewone lichaamscel 46 chromosomen. Geslachtcellen van de mens de helft daarvan, dus 23. Deze meiotische delingen verlopen in dit zeer snel delend weefsel heel vaak niet goed. Er ontstaan in de teelballen van de man dan ook veel misvormde zaadcellen. Denk aan zaadcellen met een geknakte kop, geen kop, geen zweepstaart, geknakte zweepstaart of meerdere zweepstaarten (zie verderop in deze les).

DE FUNCTIES VAN DE ONDERDELEN

Het geslachtorgaan van de man is opgebouwd uit vele onderdelen. We zullen ons nu even focussen op de functies van de belangrijkste onderdelen. Laten we beginnen bij de teelballen (testis). De teelballen bestaan feitelijk uit één heel lang opgerolde holle buis. Eigenlijk zoals een bolletje wol is opgerold. In de teelballen worden dagelijks miljoenen zaadcellen geproduceerd in meiotische delingen. De teelballen zijn dus eigenlijk de zaadcelfabriek.

Geproduceerde zaadcellen worden op geslagen in de bijballen. Voordat de zaadcellen daar worden opgeslagen krijgen deze een soort van THT-code. Tenminste Houdbaar Tot. Als de man niet seksueel actief is en zaadcellen erg lang in de bijbal worden opgeslagen worden door de wittebloedcellen automatisch de oudste zaadcellen verwijderd, zodat er verse kunnen worden aangevoerd vanuit de teelballen. De bijballen zou je kunnen beschouwen als het zaadcelmagazijn.

Als de man een orgasme krijgt komen de zaadcellen vrij uit de bijbal en beginnen aan hun reis. Eerst door het mannelijke lichaam. Later door het vrouwelijke lichaam. De zaadcellen die op reis zijn passeren snel de zaadblaasjes en de prostaat. Beide organen voegen, zodra de zaadcellen voorbij schieten snel  een melkwitte vloeistof toe. Zaadcellen met de vloeistoffen uit de zaadblaasjes en prostaat tezamen noemen we sperma. De vloeistof uit de zaadblaasjes heeft een andere functie dan de vloeistof uit de prostaat.

Prostaatvocht

 Het prostaatvocht zorgt voor een licht basische omgeving. Dit helpt om het zure milieu van de vagina te neutraliseren, wat de overlevingskans van sperma verhoogt zodra het in het vrouwelijke voortplantingsstelsel terechtkomt. Zaadcellen kunnen namelijk heel slecht tegen het zurige milieu in de vagina.  

Het prostaatvocht bevat ook enzymen die helpen om het sperma dunner te maken nadat het uit de penis is gekomen. Dit bevordert de beweeglijkheid van de zaadcellen, zodat ze gemakkelijker via de vagina door de baarmoederhals kunnen zwemmen richting de eierstokken.

Vocht uit de zaadblaasjes

Het vocht uit de zaadblaasjes maakt ongeveer 60-70% van het totale volume van het sperma uit. Dit vocht bevat voornamelijk fructose, een suiker die energie levert aan de zaadcellen, zodat ze actief kunnen blijven en zich kunnen voortbewegen. Voor de zaadcellen is deze fructose een brandstof waarmee de zaadcellen hun zweepstaart kunnen laten zwiepen

Kortom, het vocht van de prostaat zorgt voor bescherming en betere beweeglijkheid van de zaadcellen, terwijl het vocht uit de zaadblaasjes energie levert en de voortplantingsefficiëntie verhoogt.

Hieronder zie je een afbeelding van de teelbal . Hierboven is beschreven dat deze teelbal één lange opgerolde holle buis is. Aan de rand van deze holle buis liggen de kiemcellen waaruit  door de meiotische delingen de zaadcellen ontstaan uit een cel met 46 chromosomen. Tijdens de ontwikkeling van de zaadcellen worden ze richting de holte in deze buis getransporteerd. Aangekomen bij deze holte zijn de zaadcellen rijp. Via de holte worden de geproduceerde zaadcellen getransporteerd naar de bijballen. Ook deze bijballen bestaan uit een opgerolde holle buis.

Bij een orgasme gaan de zaadcellen beginnen aan hun reis en krijgen ze via de zaadblaasje en de prostaat belangrijke stoffen mee om hun reis succesvol te kunnen maken en uiteindelijk de wachtende eicel in de eileider te bevruchten

Bij een orgasme trekt alles samen. In het lichaam is er sprake van een hogedrukkamer, die het sperma lanceert aan 40 à 50 kilometer per uur, met een afstand van gemiddeld 18 tot 25 cm ver.

KWALITEIT VAN DE ZAADCELLEN

Zaadcellen hoeven feitelijk maar twee dingen goed te kunnen. Zwemmen en de eicel bevruchten. Dat lijkt een makkelijke opgave, maar voor veel zaadcellen is het door fouten in de bouw een onmogelijke opgaven. In de afbeelding hieronder zie je dat de bouwfouten kunnen zitten in de staart, het aandrijfdeel waarmee de zaadcel zwemt. Het middenstuk, waar de motor en de energiecentrale zit. Het middenstuk drijft de staart aan. Ook de kop kan bouwfouten bevatten. Zo moet de kop chemische stofjes bevatten waarmee hij de eicel kan binnendringen en zijn kern met chromosomen kan afgeven aan de eicel. Fouten in één van deze drie onderdelen kan ervoor zorgen dat de zaadcel nooit bij de eicel komt óf dat hij wel aankomt, maar de eicel niet kan binnendringen en bevruchten.

ZAADCELPRODUCTIE NU EN IN DE TOEKOMST

“Een gemiddelde zaadlozing komt in een volume van 2 tot 8 milliliter.” Dat ligt ergens tussen een koffie- en dessertlepel in. Of …. één vingerhoedje vol. Normaal komen er bij een zaadlozing 60 tot 150 miljoen zaadcellen vrij. Per milliliter zijn dat er zo’n 20 tot 50 miljoen.